دبل پست اینستا
.
گم شده ام
جایی در میان ذهنم
در کوچه پس کوچه های تاریک و نموری که اسم همه یشان را گذاشته اند "بن بست من".
گم شده ام
یا شاید
خودم را جا گذاشته ام,
در هیاهوی زمان.
#مری_نوشت
پی نوشت:علت اینکه همیشه مه برام جالب بوده اینه که اولش همش فک میکنم گرد و خاکه تو هوا.
پی نوشت تر:خب اره ترسناک بود که سوار اتوبوسی باشی که همه ادماش خواب باشن و هوا مه الود بشه و یهو تلق تلق اتوبوس صدا بده و یهو همه سراشونو بگیرن بالا که ببینن چی شده ,شبیه زنده شدن مرده ها بود.
پی نوشت :مه آلودم,مه شکنم آرزوست.