"یادت نره وقتی که میخواستی زندگی کنی بالتو باز کنی و خودتو بفهمی ,مجبورت کردن تابلو تعطیل اویزون کنی رو در وجودت و بشینی سر درس.یادت نره که مهم تر از اینکه کدوم دانشگاه درس بخونی اینه که خودتو استعداداتو پیدا کنی..

یادت نره که هیچوقت نباید منتظر بمونی که زندگی شروع بشه برات,این خودتی که باید سوار زندگی بشی وگرنه موج زمان تو رو با خودش میبره به ساحل و یه روز به خودت میای و میبینی که به مقصد رسیدی بدون اینکه  از راهت لذت ببری.

یادت باشه مهم نیست که ادما چی میگن ,تو باید به جایی برسی که هر چقدم خواستن تو رو بکشونن به سمت مسیر موج از پارو زدن خلاف جهتش نترسی.ولی حواست باشه ,شروع هر کاری یعنی پذیرفتن عواقبش چه خوب و چه بد

یادت باشه که همیشه خودت باشی,مهم نیست که بهت میگن "دیوونه"یا "الکی خوش",این مهمه که خودتو همونطوری که هستی دوست داشته باشی و یاد بگیری ادمای اطرافتم همونطور که هستن بپذیری و دوست داشته باشی .همه ی ادم ها خوبی و بدی دارن و این هنر توإ که بتونی در ارامش کنارشون باشی ,به جای اینکه سعی در تغییرشون داشته باشی.بهتره با هم دیگه سعی کنید روز به روز بهتر باشین تا اینکه سعی کنید همدیگرو مجبوربه خوب بودن کنید .

یادت باشه که تمام عقایدت یکی از هزاران احتمال ممکنه .همیشه بدون که ممکنه اشتباه کنی ,پس هیچوقت سعی نکن متعصبانه با عقاید دیگران برخورد کنی

یادت نره که توی اتفاقا دنبال مقصر نگردی خیلی وقتا یه زنجیره از حوادثن که به یه نتیجه میرسن و تقصیر هیچکس نیست .

هر چقدرم سخت باشه شرایط ,همیشه یه راهی پیدا کن که خوشحال باشی,چون هیچ دلیل دیگه ای برای توجیه زندگی وجود نداره .همیشه سعی کن دنیارو جای بهتری برای زندگی کنی